Eindelijk is het gebeurd: we zijn aangesloten op gas, water en elektriciteit en nog een paar dingen meer. Voor het eerst sinds jaren brandt er weer een verwarming in de boerderij, kunnen we het licht via een schakelaar aandoen en komt er water uit de kraan!
De mannen die voor dit heuglijke feit hebben gezorgd, begonnen gisteren aan de klus. Met behulp van een grote graafmachine ploegden ze de hele voortuin binnen een uurtje volledig om. Van de weg tot aan de voordeur was het één grote loopgravenbende. Daar omheen lagen honderden kubs zand metershoog opgestapeld. Alsof er een beestachtig grote mol langs was geweest. Alsof de oorlog was uitgebroken. Zo leek het.
Na een middagje spitten waren de heren nog lang niet klaar, dus gingen ze vanmorgen om half acht vrolijk verder, gehuld in lekker warm uitziende knaloranje veiligheidspakken. Enorme rollen leidingen haalden ze uit hun busjes en terwijl ene Douwe een peukje rookte, dopten zijn collega's even verderop de gasleiding af (wat met een flinke gaslucht, maar nog nét geen explosie gepaard ging). Ze boorden, zaagden, schroefden, zweetten, bestudeerden ingewikkelde tekeningen, gooiden de greppels weer dicht. En toen was het klaar. Waren we aangesloten.
Maar waren we ook afgesloten. Alle leidingen in ons tijdelijke onderkomen waren weg, lagen nu in onze woonboerderij. Maar geen nood: onze installateur Gerke had wat noodvoorzieningen gemaakt. Daardoor hoefden we het maar een paar minuten zonder water, tv, licht en warmte te doen.
Eigenlijk lijkt er dus niet zoveel te zijn veranderd. Of toch wel. Want ineens kunnen we van alles doen in de boerderij: de wc doortrekken, tanden poetsen, naar de sauna gaan, douchen, een pizza in de oven stoppen, de vaatwasser aanzetten, erwtensoep invriezen, water koken.
Niet dat ik dat allemaal ga doen, want we wonen er nog niet. Zijn nog niet verhuisd. Hoewel het me wel heerlijk lijkt: zaterdag, na een dag klussen, even de sauna in. Daarna lekker douchen. Dan een ovenschoteltje maken. De vieze vaat daarna in de vaatwasser zetten, en de leftovers in de vriezer.
Misschien moet ik dat toch maar wel gaan doen.
1 opmerking:
Gefeliciteerd! Dit is weer een mijlpaal! En wat voor één! Eigenlijk hoef je alleen je bed te verhuizen, want een goed spreekwoord zegt dat je woont waar je bed staat.
Jimmy
Een reactie posten