Natuurlijk willen we het niet, maar toch doen we het wel eens: een fout maken. Zo kwamen we er bij de aanleg van het rookkanaal achter dat het precies voor een dakraam op de tweede etage langs zou lopen. We konden er niets aan doen. Ja, hooguit de open haard een paar meter verplaatsen, maar dan zou 'ie op een heel rare plek komen te staan in de woonkamer. Een bocht in het rookkanaal maken, was evenmin een optie, want dan zou de kachel geen 'trek' meer hebben.
Dus zat er niets anders op dan het raam te verplaatsen. Dat hebben Joop en Sikke afgelopen zaterdag gedaan. Een fijn klusje, op minstens negen meter boven de grond. Maar Joop en Sikke hebben geen hoogtevrees, zeggen ze. Ik geloof ze meteen, als ik ze als een stel acrobaten op het dak heen en weer zie lopen.
Nog geen zes uur hadden ze nodig voor de operatie. In die tijd hebben ze eerst het dakraam eruit gehaald, daarna een meter verderop een nieuw gat gezaagd, daar het dakraam ingezet en toen het oude gat aangeheeld met een dakplaat en kit, veel kit. Om de boel waterdicht te maken. Tot slot legden ze de dakpannen over het oude raam heen en leek het alsof het raam nooit op een andere plaats had gezeten.
Ook aan de binnenkant is het resultaat fantastisch. Geen buizen meer voor het raam. Gewoon een raam zoals een raam hoort te zijn. Vrij, zonder gekke blakkades.
Toch is het daarmee nog niet klaar. Want terwijl we de ene fout hebben hersteld, maken we gelijk een nieuwe. Tijdens het zagen van het gat lieten Joop (of Sikke) de zaag vallen. Het ding gleed met een flinke vaart lang het dak, om een paar meter lager in de dakgoot tot stilstand te komen. Daar boorde de punt van de zaag een flink gat in het zink van de goot.
Morgen daarom maar even de installateur bellen, om te vragen of hij het gat dicht wil solderen. Ben benieuwd wat voor fout er daardoor weer zal ontstaan.
