Zo, de tuin begint eindelijk een beetje op een tuin te lijken. Dat werd ook tijd. De afgelopen jaren had het stuk grond rondom ons huis meer weg van een bouwput of vuilstort dan een mooi stukkie groen waar je lekker in verpoost. Niet echt een fraai uitzicht dus vanuit je nieuwe woonkamer. Bovendien was het ook nog eens levensgevaarlijk, want het zat vol met gaten waar je zomaar in kon vallen (Wilfred kan hierover meepraten).Toen we vorig jaar februari na twee jaar bouwen eindelijk moe, maar voldaan op onze banken hingen uit te rusten van al die noeste arbeid, besloten we een doorstart te maken. We konden ons toch nauwelijks ontspannen na twee jaar in de hoogste versnelling te hebben geleefd. Eigenlijk kwam het dus heel goed uit dat de tuin nog niet klaar was.
Zo kwam het dat we, na twee maandjes rust, de overall en laarzen weer uit de kast haalden. We moesten wat doen en wel nu. Eerst sloopten we het huisje waar we twee jaar lang in woonden. Daarna ruimden we ons lapje grond op. Een stuk of vier containers van 10 kub elk waren nodig om alle stenen, houtresten, gips, puin kwijt te kunnen.
Wat overbleef was een hobbelig veld vol brandnetels en ander onaardig groen. Die (en dat) trok ik eruit, gewapend met handschoenen natuurlijk. Vervolgens kwam Willem, een dorpsgenoot, met zijn grote graafmachine langs om de grond op te hogen en te egaliseren.
Bij de Welkoop kochten we een zak graszaad. Als volleerd zaaiers strooiden we die zaadjes uit over het land. Toen ik dat deed, voelde ik me net iemand uit de Bijbel. Daarin komen ook altijd mensen voor die zaad uitstrooien over het land. Ik strooide het er trouwens met veel liefde in, want ik hoopte dat het gras dan beter zou groeien. En warempel, het heeft geholpen, want inmiddels hebben we een knap grastapijtje (op wat kale plekjes hier en daar na).
Maar met gras alleen ben je er nog niet. Hegjes moesten er komen, tegels, vlonders, olijfboompjes, een oprijlaan, paadjes, een schuurtje, boompjes, schuttingen, bloembakken, potten 'met iets leuks erin', tuinmeubelen, klimop en bodembedekkers. Man, wat een werk, zo'n tuin. En wat een kapitaal ben je eraan kwijt, als je niet oplet.
Na 1 jaar wroeten in de aarde is de tuin nog lang niet af. Maar we kunnen het in elk geval weer een tuin noemen, in plaats van een bouwput.
