Ons huis is nog niet af, maar onderdelen van de keuken hebben we al binnen. Vorige maand is de afzuigkap bezorgd, een week geleden kwamen gootsteen, fornuis, vaatwasser en oven. In oktober volgen de kastjes en ladeblokken, en als afsluiting arriveert het aanrechtblad rond november.
Dat komt zo. We wilden het liefst een complete keuken kopen. Gewoon, zoals de meeste mensen doen. Ben je in één keer van het gezeik af. Maar na een jaar keukenzaken bezoeken, hadden we nog niets gevonden dat mooi én betaalbaar was. Dat eerste was het probleem niet, dat tweede des te meer.
Omdat de bouw van alleen het huis al bergen geld kost, is er niet zoveel meer over voor de keuken. Een luxe Bulthaup zit er voor ons niet in, eerder iets van de Keukenconcurrent. Maar daar dragen de verkopers van die foute pakken en schoenen, en hebben ze van die ranzige verkooptechnieken. Zo wilden ze ons bij Brugman ‘van de markt kopen’. Sorry? Wat? ‘U krijgt de keuken mee voor 12.000 euro, maar dan moet u nú wel uw handtekening zetten onder het koopcontract’, legde de amper volwassen verkoper uit. Ik kwam niet meer bij.
We besloten daarom de keuken zelf te gaan opbouwen. Als we een huis kunnen bouwen, dan toch zeker ook wel een keuken. Op internet kochten we apparatuur, wat honderden euro’s scheelt. Via de gouden gids vond ik een aardige timmerman die voor een leuke prijs een mooi houten aanrechtblad maakt. Bij een Deense keukenzaak (ja, toch) bestelden we kastjes, ladeblokken en een kraan. De installateur gaat de boel monteren. En dat allemaal binnen het budget.
Het klinkt eenvoudig – en echt moeilijk was het ook niet – maar jeetje, wat een tijd kostte het! Echt uren hebben we op internet gesurft op zoek naar de beste apparatuur voor de beste prijs. Uren hebben we gemaild, gebeld en onderhandeld met timmermannen (en eerst ook nog met betonboeren, omdat we een betonnen aanrechtblad wilden). Uren hebben we nagedacht over de juiste maat, kleur en merk van de kastjes.
Pas eind juni waren we eruit. Hadden we alles besteld, alles besloten. Ik weet nog hoe blij ik toen was. Alsof er een enorme bulldozer van mijn schouders werd gehaald, zo bevrijd voelde ik me.
Het enige wat we nu nog moeten doen, is geld overmaken en wachten tot de boel bezorgd wordt. Dat gaat me wel lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten