We zitten helemaal in de plafonds. Nu op de meeste wanden een gipslaag zit en de installateur een groot deel van het huis van elektriciteit en waterleidingen heeft voorzien, zijn de plafonds aan de beurt.
Op zich is het een rotklus: gipsplaten op een bijna drie meter hoog plafond schroeven. Krijg maar eens een 25 kilo zware plaat van drie meter lang en anderhalve meter breed precies op de juiste plek in het plafond geschroeft. Spierpijn en woedeaanvallen gegarandeerd.
Gelukkig zijn ze in de bouw niet achterlijk en zijn er allerlei apparaten uitgevonden om het leven van bouwvakkers te veraangenamen. Zoals de gipslift, een soort handbediende takel op wielen waarmee je een gipsplaat snel en makkelijk tegen het plafond kunt drukken. Onze buurman Harm, een timmerman, was er lyrisch over en zei dat we niet zonder konden.
Nou ben ik meestal wat sceptisch als het om adviezen van buurmannen gaat - ze weten het altijd beter - maar in dit geval wilde ik de gok wel wagen. Dus toen we rond Hemelvaart eindelijk met de plafonds konden beginnen, stond ik bij een gereedschapverhuurbedrijf - prachtig woord - op de stoep om zo'n lift te huren. Na een korte uitleg lag het ding ter grootte van een kleine kerstboom opgevouwen achterin de auto.
Ik was natuurlijk erg benieuwd of buurman Harm gelijk zou krijgen. Aangezien ik nog altijd uitgeschakeld ben wegens rugklachten, hadden onze klushulp Joop en zijn schoonzoon de eer om de lift als eerste uit te testen. Lang hoefde ik niet naar die twee te kijken om te weten dat buurman Harm niets teveel heeft gezegd.
Het ding werkt perfect: gipsplaat erop leggen, even takelen, wat heen en weer rijden net zolang totdat de plaat strak ligt, nog een beetje takelen en schroeven maar. Op wat kleine minpuntjes na - de wielen lopen wat stroef - waren de heren zeer te spreken over de lift.
Die mening delen ook Wilfred en Jimmy (éen van onze andere vaste en tevens zeer ervaren klusser - kijk maar naar z'n blauwe overall, een echte Dickies). Die gingen vandaag voor het eerst met de lift aan de slag.
En met succes. Na een middag hard werken hadden ze de halve woonkamer voorzien van gips. Dat is trouwens een prachtig gezicht: het wit knalt ervan af. Weg chaotisch ogend isolatiemateriaal, weg leidingen, weg draden, weg houten latten. Eindelijk rust aan de ogen.
De lift is dus officieel goedgekeurd en mag blijven. Net zolang tot op alle plafonds een gipsplaag zit. En dat kan, zoals altijd, nog wel even duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten