Deuren. Weer zoiets waar ik nooit over nadacht. Waarom zou je ook? Ze zijn er, je doet ze open en dicht, maar echt zien, ho maar. Tot een paar maanden geleden. De muren waren klaar, de deurkozijnen zaten er in, we waren aan het verven en dan ineens denk je aan deuren. Het zou leuk zijn om die kamers ook af te kunnen sluiten. Vooral die ruimtes waar je heen gaat als je heel nodig moet.
Dus gingen we met deurenleveranciers bellen. Via via kwamen we bij een professioneel bedrijf uit Drenthe terecht. Daar maken ze niet alleen deuren, maar hangen de medewerkers ze ook op (of af, net hoe je het bekijkt) en zetten er nog beslag op ook. Geen pannenkoekenbeslag, maar deurklinken. Raar woord.
Precies wat we zochten. Iedereen die zelf wel eens een deur heeft afgehangen, weet waarom je dat soort klusjes liever uitbesteedt. Het vergt veel spierballen, goede ogen en heel veel geduld. De eerste twee zaken hebben we wel, maar dat laatste absoluut niet meer.
Vandaar dat we alles lekker uitbesteden aan dit bedrijf, dat voornamelijk zaken doet met grote opdrachtgevers, zoals de bazen van politiebureau's, verzorgingstehuizen en torenhoge flats. Daar moeten soms wel zes- of zevenhonderd deuren in. Heel soms doen ze kleine projectjes als de onze. Waar 'slechts' zeventien deuren in moeten. Peanuts.
Nadat ik de jongens vrijdag bij ons bezig heb gezien, snap ik wel waarom ze een woonhuis als het onze met twee vingers in de neus doen. Figuurlijk dan. Deuren maken en afhangen gaat tegenwoordig namelijk heel anders dan vroeger.
Eerst meet iemand met een machientje de maten op van de kozijnen en geeft ze allemaal een eigen nummer. Daarna voeren ze die gegevens op de fabriek in een computer in. Die computer staat in verbinding met een machine die de deuren maakt, inclusief gaten voor de deurklink en de ophangplaatjes (die metalen stukken waar de deur aan hangt, ik weet niet hoe ze heten).
Het enige wat de 'afhangjongens' nog moeten doen, is de deuren verplaatsen, stukjes uit de kozijnen frezen, veel schroeven, de deuren ophangen en het beslag bevestigen. Een makkie, volgens de jongens, zeker vergeleken met vroeger. Een makkie voor wie dit elke dag doet, ja. Mij lijkt het erg ingewikkeld. Een klusje voor kenners. Vaklui.
'Onze' jongens waren in elk geval binnen een dag klaar. Ze keken heel tevreden toen ze weggingen. Want zij hadden het huis 'af' gemaakt. En zo is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten