Al maanden vragen mensen wanneer het huis af is. Wanneer we nu eindelijk eens gaan verhuizen. Al maanden is het antwoord hetzelfde: nog een paar weken, dan is het zover.
Eerst lag de deadline bij kerst 2007. Het menu voor het acht gangen-diner lag al klaar. Maar helaas, rond 25 december waren we nog niet helemaal klaar. Volgende deadline was mijn verjaardag op 22 januari. Die ging ik toch echt in ons nieuwe paleis vieren, samen met veel vrienden en familie. Die passen er namelijk met gemak in. Maar ook dat haalden we niet. Mijn 34e werd een feestje voor twee: met een wijntje op de bank in ons koude, kleine maar knusse onderkomen.
De nieuwe deadline? Die durfden we niet te prikken. We zouden 'm toch niet halen en we zouden toch weer teleurgesteld raken. 'Verstandig' besloten we maar te zien wanneer alles af zou zijn.
Had je gedacht. Zonder deadline is het helemaal niet lekker klussen. Dus we hebben er weer één. Komende zaterdag is nu D-Day! Dan gaan we verhuizen. Echt waar.
Of het nu wél haalbaar is? Ik hoop het. Het huis is zo goed als af: sinds maandag hebben we op alle kamers vloerbedekking, sinds zaterdag hangen er gordijnen in de woonkamer. Stroom, gas en water hebben we. De installateur heeft alle stopcontacten van afdekplaatjes voorzien en het warmte-terugwinsysteem in werking gezet.
Maar natuurlijk zijn we nog niet helemaal klaar. We moeten nog het nodige ophangen (lampen, rolgordijntjes, spiegels, garderobe- en douchestangen), verven (2 vloertjes), afwerken (lelijke randjes en gaatjes dichtkitten), aansluiten (sauna), repareren (lekkende keukenkraan), opruimen (berging) en schoonmaken (alles). Vooral in dat laatste heb ik geen zin. Hoewel een swiffer veel goed maakt.
Twee dagen hebben we om ons to-do-lijstje af te maken (een lijstje dat trouwens altijd vol blijft, nooit af is). Twee dagen beuken, dan is het klaar. En lukt het niet, dan schuiven we de deadline gewoon weer een paar dagen op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten