Metselen

Tijdens deze bouw barst het van de mijlpalen. Het dak af, de buitenmuren klaar, alle verdiepingsvloeren erin, de dakgoot in de lak. Het gaat maar door. Op 9 december hadden we ook een bijzondere mijlpaal. We waren die dag precies 1 jaar eigenaar van dit gebouw. Echt gevierd hebben we het niet. We hadden het te druk met het bereiken van de volgende mijlpaal: een muur van 6 bij 3,80 meter metselen in de vide.

Voordat mijn schoonvader Henk aan de klus kon beginnen, moesten we nog het nodige voorbereiden, zoals de ruim 2400 eigenhandig schoongebikte bakstenen binnen opstapelen en maatvoering op de profielen aanbrengen (om ervoor te zorgen dat je de bakstenen waterpas op elkaar metselt). Verder moesten we van alles klaar zetten: de waterslang, cementzakken en cementmolen om het cement mee en in te maken, de kruiwagen om het cement in te vervoeren, speciekuipen om het cement in te doen en metselgereedschap om het cement aan te brengen. Ook hadden we nog allerlei materiaal klaar liggen om een steiger van te kunnen bouwen.

Henk had vier dagen gereserveerd om de muur te metselen. Enthousiast ging hij woensdag aan de slag. Iets minder enthousiast kwam hij twee uurtjes later ons huisje - de schaftkeet - binnen. Hij liep een beetje gebogen, wreef met zijn hand over zijn rug, die blijkbaar nogal pijn deed. Een paar dagen eerder was hij door zijn rug gegaan, en door al dat gebuk tijdens het metselen werd de rug er niet soepeler op. Maar hij klaagde niet en ging stug door. Met als gevolg dat hij vrijdag enorm krom liep en minstens vijf minuten nodig had om op te staan uit een stoel. Het zag er heel zielig uit. Maar ondanks zijn driedubbele hernia-achtige pijnen, presteerde hij het toch om de muur af te krijgen. Nog wel een dag eerder dan gepland.

Ik moest eerst even wennen aan het resultaat. Vond al die steentjes er nogal kitsch uit zien, maar inmiddels ben ik er helemaal weg van. Weer een mijlpaal bereikt.